Χολολιθίαση : «Γιατρέ, έχω πέτρες στη χολή μου»

Πού βρίσκεται;
Η χοληδόχος κύστη βρίσκεται τοποθετημένη στην κάτω επιφάνεια του ήπατος (συκώτι), ανάμεσα στον δεξιό και τον αριστερό λοβό.

Πού χρησιμεύει;
Η χοληδόχος κύστη είναι ο αποθηκευτικός χώρος της παραγόμενης από το ήπαρ χολής.
Η χολή είναι ένα πρασινοκίτρινο ελαιώδες υγρό, η χρησιμότητα του οποίου είναι να βοηθάει τον οργανισμό μας να απορροφήσει τα λίπη. 

Τι είναι η χολολιθίαση;
Η χολολιθίαση είναι ο σχηματισμός  χολόλιθων (πέτρες) μέσα στη χοληδόχο κύστη. Οι χολόλιθοι μπορεί να σχηματιστούν από χοληστερόλη και χολικά άλατα που δημιουργούνται μέσα στη χοληδόχο κύστη. Η πάθηση αυτη δεν έχει να κάνει με τα ποσοστά χοληστερόλης στο αίμα ή τη διατροφή. Δεν έχουν προσδιοριστεί οι λόγοι που οδηγούν στη δημιουργία χολόλιθων σε κάποιους ανθρώπους και ούτε υπάρχουν γνωστοί τρόποι για την πρόληψη  αυτών

Συμπτωματολογία
Τα συμπτώματα που μπορεί να προκύψουν από μια χολολιθίαση μπορεί να είναι είτε ήπια με διαταραχή της πέψης, δηλαδή ρεψίματα, φουσκώματα, δυσπεψίες, είτε πιο επώδυνα όπως πόνο στο επιγάστριο και δεξιά κάτω από τα πλευρά με πυρετό. Επίσης ναυτία, έμετοι,  αίσθημα κακουχίας-κόπωσης μετά από ένα ιδιαίτερα λιπαρό γεύμα, μπορεί να αποτελούν συμπτώματα φλεγμονής της χοληδόχου κύστης (χολοκυστίτιδα).

Πώς γίνεται η διάγνωση;
Όταν ο ασθενής εμφανίσει κάποιο από τα συμπτώματα, ένα υπερηχογράφημα είναι η πιο συνηθισμένη εξέταση σε συνδυασμό με μια κλινική εξέταση που διενεργείται από το γιατρόυ. Επιπρόσθετα, μία αιματολογική εξέταση μπορεί να μας οδηγήσει στα ίδια αποτελέσματα σε περίπτωση φλεγμονής της χοληδόχου κύστης διότι υπάρχουν αυξημένες τιμές τρανσαμινασών, χολερυθρίνης και αλκαλικής φωσφατάσης .

Πώς την αντιμετωπίζουμε;
Όπως ήδη έχει αναφερθεί παραπάνω, η χολολιθίαση είναι μια πάθηση που αντιμετωπίζεται με χειρουργική επέμβαση. Κάποιες περιπτώσεις μπορούν να αντιμετωπισθούν προσωρινά με φαρμακευτική αγωγή ή διαιτητική αγωγή, όπως η μείωση λήψης λιπαρών τροφών. Αυτοί οι τρόποι αντιμετώπισης είναι προσωρινοί και δεν οδηγούν στη θεραπεία της χολολιθίασης. Τα συμπτώματα θα συνεχιστούν μέχρι τη  χειρουργική αφαίρεση της χοληδόχου κύστης.

Να επισημάνουμε
1. Δεν υπάρχει συσχέτιση της πέτρας των νεφρών με τη χολολιθίαση.
2. Δεν είναι εφικτό να αφαιρεθούν μόνο οι πέτρες από την χοληδόχο κύστη λόγο ανατομίας του οργάνου.

Χειρουργική επέμβαση
Συνιστάται να γίνεται προγραμματισμένα όταν είναι εφικτό, διότι η χειρουργική επέμβαση καθίσταται πιο ασφαλής, η διάρκεια της είναι μικρότερη  και μειώνεται επίσης η περίοδος νοσηλείας του ασθενή.

Οι τρόποι της επέμβασης είναι δύο
1. Ανοιχτή χολοκυστεκτομή
2. Λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή

Συχνότερη, καθώς παρουσιάζει πολλά περισσότερα οφέλη με το πέρασμα του χρόνου είναι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή.
Με αυτή τη μέθοδο επιτυγχάνουμε τα εξής:

1.Απουσία μεγάλης και δύσμορφης τομής
2. Καλύτερο έλεγχο της περιτοναϊκής κοιλότητας με την λαπαροσκοπική κάμερα.
3. Μείωση του χειρουργικού χρόνου.
4. Λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος.
5. Γρηγορότερη κινητοποίηση του ασθενή.

Να επισημάνουμε ότι η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή είναι δυσκολότερη σε ασθενείς με σοβαρά καρδιολογικά και αναπνευστικά προβλήματα ή σε ασθενείς με προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις που έχουν δημιουργήσει πολλές και στερεές συμφύσεις.

Μετά την επέμβαση;
Ο ασθενής παραμένει στην κλινική και από το ίδιο βράδυ της επέμβασης σιτίζεται με υγρά. Αν δεν υπάρξουν επιπλοκές, ο ασθενής σε διάστημα 1-2 ημερών θα λάβει εξιτήριο. Η ζωή μετά τη χολοκυστεκτομή είναι απόλυτα φυσιολογική. Ο ασθενής μετά τη λήψη του εξιτηρίου, ακολουθεί ένα ειδικό διαιτολόγιο και με την πάροδο δέκα ημερών μπορεί να ακολουθήσει ελεύθερο διαιτολόγιο, κοινώς να τρώει ό,τι επιθυμεί. Οι επιπλοκές της επέμβασης είναι σπάνιες και αντιμετωπίσιμες.

Αν δεν θέλω να προβώ σε επέμβαση ???
Δυστυχώς οι πιθανές επιπλοκές της χολολιθίασης, αν δεν αντιμετωπιστεί χειρουργικά, μπορεί να αποβούν μοιραίες.

Οι επιπλοκές :

1. Χολοκυστίτιδα
δηλαδή φλεγμονή της χοληδόχου με πόνο και πυρετό

 2. Ίκτερος
και απόφραξη του χοληδόχου πόρου από πέτρες που μετακινήθηκαν - έφραξαν τον πόρο, με αποτέλεσμα να κιτρινίσει ο ασθενής και να προκληθεί πιθανή βλάβη στο συκώτι ή χολαγγειίτιδα

3. Παγκρεατίτιδα
δηλαδή σοβαρή φλεγμονή του παγκρέατος λόγω ερεθισμού του από μετακίνηση, μικρής συνήθως, πέτρας από το χοληδόχο πόρο.

Δεν υπάρχει λόγος αποφυγής της επέμβασης μιας και η ζωή χωρίς την χοληδόχο κύστη είναι απόλυτα φυσιολογική. Η χολή δεν παράγεται στη χοληδόχο κύστη, αλλά στο ήπαρ. Η χοληδόχος κύστη απλά αποθηκεύει τη χολή η οποία εκκρίνεται μετά το γεύμα. Σε περίπτωση απουσίας της χοληδόχου κύστης, η έκκριση γίνεται απευθείας από το ήπαρ στο έντερο, χωρίς κανένα πρόβλημα.

Τέλος, συνιστούμε τη γρήγορη αντιμετώπιση της χολολιθίασης αλλά και τη διάγνωση αυτής προς αποφυγή επιπλοκών.